πλατύρρινοι

Υποτάξη πιθήκων μέσου ή μικρού μεγέθους, που χαρακτηρίζονται από το πλάτος του ρινικού διαφράγματος και την απουσία γναθικών θυλάκων και τυλώσεων στα οπίσθια. Έχουν το μεγάλο δάχτυλο ελαφρά ή και καθόλου αντίθετο και ουρά ποικίλου μήκους, συλληπτήρια σε μερικά είδη. Επειδή είναι λιγότερο ζωηροί κι επιθετικοί από τους κατάρρινους, εξημερώνονται εύκολα. Οι πίθηκοι αυτοί, που είναι διαδομένοι από τις ακτές του Ατλαντικού μέχρι τις Άνδεις, και από την Αργεντινή μέχρι το νότιο Μεξικό, υποδιαιρούνται σε δύο οικογένειες: των κηβιδών και των καλλιτριχιδών ή απαλιδών. Οι Κηβίδες, που αποτελούν την πιο πολυάριθμη οικογένεια, έχουν τα άκρα πολύ μακριά, με δάχτυλα λεπτά, εφοδιασμένα με νύχια κατά κανόνα επίπεδα– η οδοντοφυΐα τους αποτελείται από 36 δόντια, που διαιρούνται σε 8 κοπτήρες, 4 κυνόδοντες και 12 γομφίους. Όπως όλοι οι π., οι Κηβίδες είναι ζώα δεντρόβια, γι’ αυτό και ζουν στα δάση· γεννούν ένα μόνο μικρό κάθε φορά. Οι καλλιτριχίδες, αν και αποτελούν οικογένεια λιγότερο αξιόλογη από την προηγούμενη, περιλαμβάνουν πάνω από 50 είδη και υποείδη, συνενωμένα μόνο σε 4 γένη και ζουν μόνο στη Νότια Αμερική. Σε σχέση με τους άλλους πιθήκους, έχουν χαρακτηριστικά μάλλον αρχέγονα και γεννούν 2 έως 4 μικρά κάθε φορά. Οι διαστάσεις τους είναι μέτριες ή και μικρές: με εξαίρεση την ουρά, το μήκος των Απαλιδών ποικίλει από 32 έως 12 εκ. Τα πίσω άκρα είναι πιο ανεπτυγμένα από τα μπροστινά· τα νύχια –εκτός από εκείνα του μεγάλου δάχτυλου– είναι όμοια με τα νύχια των γαμψωνύχων· η ουρά είναι μακριά αλλά όχι συλληπτήρια. Οι καλλιτριχίδες έχουν32 δόντια, γιατί σε σχέση με τους Κηβίδες έχουν λιγότερους κατά 4 γομφίους. Το τρίχωμά τους είναι πυκνό και απαλό· σε διάφορα είδη το κεφάλι φέρει θεαματικούς θυσάνους ή χαίτες ή μακριά μουστάκια, όπως στον ταμάρινο το μύστακα.